bandelier,
volksetymologisch umgedeutet:
bandeler,
das
;
aus
frz.
bandoulière
().
›Wehrgehenk‹.
Seit 1607.
Bedeutungsverwandte:
1
.
Syntagmen:
ein b. anschaffen, das b. um sich hängen
;
mit b. fechten, mit b. versehen sein.
Wortbildungen:
bandelierror.

Belegblock:

Jones, French Borrowings
137
;
Preuss. Wb. (Z)
1, 388
(a.
1627
);
Schwäb. Wb. (a.
1619
);
Schweiz. Id. (
seit 1619
);
Öst. Wb.
2, 200
(a.
1683
).