balen,
wohl
der
;
aus der Sippe von
lat.
ballēna
›Wal‹
(
Georges
1, 781
),
mlat.
balena
(
DuCange
1, 550
),
frz.
baleine
,
mnl.
baleine
().
›Wal, Walfisch‹.
Bedeutungsverwandte:
.

Belegblock:

Bremer, Voc. opt.
47028
(
schwäb.
,
1437
;
1441
):
Balena blien wallvisch walfisch balien walvisch balen valvisch.
Pfeiffer, K. v. Megenberg. B. d. Nat. (
oobd.
,
1349
/
50
):
wenn der walvisch über dreu jâr kümt, sô unkäuscht er mit seim weib, diu haizt ze latein balena.
Schmidt, Hist. Wb. Elsaß .