baderknecht,
bäderknecht
(letzteres md. in der Schreibung
bederknecht
belegt),
der
;
–/auch
-Ø.
›Gehilfe des Baders‹.
Bedeutungsverwandte:
vgl.  1.

Belegblock:

Schmidt, Frankf. Zunfturk. (
hess.
,
M. 15. Jh.
):
so hebin wir, die bedir, die bederknecht und die bedirmeyt zu Franckefurt ein bruderschafft an.
Alberus
Ii ijv
(
Frankf.
1540
):
der allerley bossel arbeyt thut / stubenknecht / baderknecht / kuchenbub etc.
Spanier, Murner. Narrenb.
61, 18
(
Straßb.
1512
):
Als syn [iüngling] gůt můß durch den schluch, | Vnd sticht die schůlen durch den buch | Vnd würt villycht ein bader knecht.
Dietz, Wb. Luther ;
Preuss. Wb. (Z)
1, 369
.