bönnig,
der
;
zu
mnd.
bonik
›unterster Schiffsraum, Kielraum‹
().
›unterster Schiffsraum, die dort lagernde Ladung‹.
Preuß.

Belegblock:

Preuss. Wb. (Z)
1, 721
(a. 
1659
);
Kluge, Seemannsspr.
115
.