aweisel,
der
;schon
vgl. ; mhd.
starke Formenvielfalt (vgl. s. v. âwasel
), die für etymologische Undurchsichtigkeit spricht; ahd.
Entsprechung ist âweiso
(Lloyd/Springer
); 1, 403
Wolf, Mathesius
; 191
Schmeller/F.
.2, 1019
›Kadaver, totes Vieh, Aas‹; auch abwertend als Bezeichnung für Menschen genutzt.
Belegblock:
adir her gebe ym eyn andir vyhe douor. vnd yeme blybet doch der awarsil.
so sal man den lebendigen ochssen vorkoufen. vnd den awarsil vnd sal yn das glyche teylen.
Auswurfling Arula vel abersel odẽ vrpitz.