auswüten,
V.
›aufhören zu wüten, vom Wüten ablassen‹.
Bedeutungsverwandte:
vgl. .

Belegblock:

Maaler (
Zürich
1561
):
Außwuͤten / Vom wuͤten ablassen vnnd aufhoͤren. Desœuire, Exœuire.