ausverrumpeln,
V.
›sich austoben‹.

Belegblock:

Kurz, Murner. Luth. Narr (
Straßb.
1522
):
Wan sie [klosterfrawen] den hie vß verumplet haben | Mit den iungen frischen knaben, | Mag man sie dan wider lon | Wie vor in ires kloster gon.