aussäen,
V.
›etw. säen, Saatgut auswerfen‹; in mehrfacher Weise ütr. z. B.: ›etw. (eine Lehre o. ä.) verbreiten, bekannt machen‹; ›sich räumlich ausbreiten (von einem Volk)‹.

Belegblock:

Ziesemer, Gr. Ämterb.
204, 4
(
preuß.
,
1524
):
13 last 8 scheffel hafer, 1 ½ last hafer awsgesehet.
Chron. Köln (
Köln
1499
):
so wirt die lere ind dat wort gotz also mannichfeldelich uisgeseuwet.
Kehrein, Kath. Gesangb. (
Nürnb.
1631
):
Daß Goͤttlich Wort hat [er] außgesaͤet, | Von jhm der Francken heyl entsteht.
Ein Saͤemann außzusaͤen geht, | Zu saͤen seinen Samen.
Moscouia
B 1v, 16
(
Wien
1557
):
das Russia vor zeitten Rosseya gehaissen habe / als nach jrer sprach ain zerstraͤet oder ausgesaͤet volck.
Ebd.
IIr, 38
:
das Slauonisch volck sey auß der Nation Japhet / vnd hab sich bey der Donaw nidergelassen [...] / vnd von dann auß sein sy zerstraͤet vnd außgesaͤet worden.
Ziesemer, a. a. O.
205, 16
;
Türk, Wortsch. Dietr. v. Gotha.
1926, 139
;
Dietz, Wb. Luther .