ausspennen,
V.;
wohl zu
mhd.
spanen, spenen
›locken, abwendig machen‹
() bei lautlicher Beeinflussung durch
spannen.
›etw. verschwenden, verprassen‹.

Belegblock:

Gille u. a., M. Beheim
146, 94
(
nobd.
,
2. H. 15. Jh.
):
wie sy disen [reichtum] gewinnen, | Pehüten, ausspennen und tailn.
Karnein, de amore dt.
188, 89
(
moobd.
,
v. 1440
):
der sein hab mit vnerbern weybern ausspennt vnd verzert.