ausseihen,
V., unr. abl.
›etw. herausseihen‹.

Belegblock:

Voc. Teut.-Lat.
c iijv
(
Nürnb.
1482
):
Ausseyhen. excolare.
Bremer, Voc. opt.
13044
(
oschwäb.
,
1468
;
Augsb.
1474
/
8
):
dicitur colustrum a colo/-as/-are, quod proprie significat liquorem, ut quod grossum est supersit, per uasa effundere, vulgariter außseihen
[...]
ausseyhen.
Voc. inc. teut.
b viijv
.