ausschel,
Adj.;
zu
mhd.
schël
›laut tönend, wild‹
().
›wild, scheu, erregt (von Tieren)‹.
Syntagmen:
ausscheller ochse
;
ros a. werden.

Belegblock:

Schwäb. Wb. (a.
1564
;
um 1700
).