aussaugen,
V.,
in der Mehrzahl der Belege unr. abl., vereinzelt regelmäßig.
Hier wird Zusammenfall von
mhd.
sougen
und
sûgen
angenommen ().
1.
›etw. (Flüssigkeit) aus etw. aussaugen‹; mit Verschiebung der Bezugsgröße: ›etw. (Flüssigkeitshaltiges) leersaugen‹; ütr. auch von einer Stillenden gesagt.
Syntagmen:
die milch, das gift /
(verschoben:)
das mer /
(ütr.:)
die mutter a., jm. das blut a.
Wortbildungen:
aussaugung.

Belegblock:

Luther, WA (
1535
):
Erat scriptura Adamant, da man sol milch aussaugen.
Bihlmeyer, Seuse (
alem.
,
14. Jh.
):
als denn ze jungst die hungrigen bremen dar uf vallent [...] und daz genagen bein zemal enploͤzent und daz usgesogen mit in verfuͤrent in den luft.
wer úwer hertze von minnen als daz grundlos mer, daz wúrde alles von des schoͤnen minners minne uss gesogen.
Hyrtl, Anatomie.
1884, 14
f.;
2.
im Anschluß an 1 in mannigfachen Übertragungen: ›jm. etw. in Ausnutzung der Machtverhältnisse rauben, entreißen‹; ›etw. versehren, entkräften, schwächen‹; mit Verschiebung der Bezugsgröße: ›jn./etw. (z. B. ein Land) aussaugen, auslaugen, ausbeuten‹.
Syntagmen:
jm. das seine / gelt a., jm. den geist, das mark a.
, (verschoben:)
jn.
(z. B.
den bürger / pfarrer, die untertanen
)
a., die stat, das land / fürstentum a.
;
ausgesogener sak.
Wortbildungen
ausgesogen
(dazu bdv.:  1),
aussauger
(dazu bdv.:
1
).

Belegblock:

Schöpper (
Dortm.
1550
):
mit dem Judenspieß nider rennen außsaugen beroͤpffen schinden.
Meijboom, Pilgerf. träum. Mönch
9447
(
rib.
,
1444
):
as also gevilt synt ind untbloist | Die armen ind zo male us geoest | Ind alle dat yre aff is getzogen | Ind us gerodet ind us gesogen.
Österley, Kirchhof. Wendunmuth (
Frankf.
1602
):
der [hertzog] sie mit steten kriegen [...] müd gemacht und außgesogen hat.
Karsten, Md. Paraphr. Hiob (
omd.
,
1338
):
In mir sint mines herren schoz | Und syne pyne manecvalt, | Di mir uz sugen mit gewalt | Und mir benemen mynen geist.
Mönch v. Heilsbronn. Fronl.
18va, 25
(
nobd.
,
E. 14. Jh.
):
Di fremdẽ haben inz marck auz gesvgen.
Sachs (
Nürnb.
1538
):
Mein knecht mir vil ab-trugen, | Die Juden mich auß-sugen.
Wickram
4, 10, 13
(
Straßb.
1556
):
nemmen wir den ausgesognen / laͤren büntelsack in rockermel.
Enders, Eberlin (
Basel
1521
):
zehen hundert tauset guldin. Solichs sugen sy [oͤrden] auß arm vnd rych.
Maaler (
Zürich
1561
):
Außsuger / oder laͤrer deß gemeinen seckels.
Dietz, Wb. Luther .
3.
›das Stillen (eines Kindes) beenden‹.

Belegblock:

Schweiz. Id. (a.
1530
).