ausklaffen,
V.;
zu
mhd.
klaffen
›schwatzen‹
(
).
›etw. hinausplärren, etw. herumschwätzen; jn. verleumden‹.
Bedeutungsverwandte
(zu letzerer Nuance): vgl.
,
2
1,
1
11.
Belegblock:
Euling, Kl. mhd. Erz.
(
nobd.
,
E. 15. Jh.
):
Ir dinstknecht, ehalten und ir meydt, | seyt ewer herrschaft getreẅ und bereydt, | seÿt nit zütutler und ausclaffer.