aushaben,
V., unr. abl.
›jn. mit nach draußen, auf die Reise nehmen‹.

Belegblock:

Bastian, Runtingerb.
2, 56, 4
(
oobd.
,
1383
):
er rait den roten Unger hinein, den hat er drey wochen aͤuzz gehabt, da sant er in her wider pey Gebhart dez Echart chnecht.