ausernöten,
V.
›zwingend zu etw. führen‹.
Bedeutungsverwandte:
.

Belegblock:

Banz, Christus u. d. minn. Seele
1414
(
alem.
,
1. H. 15. Jh.
):
Sin minn kan och das us ernöten, | Das sich der mensch von minnen lǎt tötten.