ausbrüteln,
V.
›etw. (Eier) ausbrüten‹.
Bedeutungsverwandte:
 1.

Belegblock:

Hulsius
C jr
(
Nürnb.
1596
):
außbrietlen / esclorre des oeufs.
Maaler (
Zürich
1561
):
Außbruͦten / oder außbruͦtlen / wirt von hennen vnnd allem gefugel geredt.