ausbicken,
V.;
zu
mhd.
bicken
, nhd.
picken
(;
Pfeifer, Etym. Wb. d. Dt.
1989, 1275
).
›(Unkraut) ausrechen, aushacken‹.

Belegblock:

Dasypodius (
Straßb.
1536
):
vnKraut außbicken mit eim rechen. oder hawen. Sarrire.