aufspratzen,
V.;
zu
spratzen
().
1.
›aufspritzen‹.

Belegblock:

Mayer, Folz. Meisterl. (
nobd.
,
v. 1496
):
Ich wirff yn nider in den flacz, | Ob nit die feucht von ym auff spracz.
2.
›knistern, prasseln (vom Feuer)‹.

Belegblock:

Sachs (
Nürnb.
1557
):
Darvon hört ich das feuer schmatzen, | Ser greulich funcken und aufspratzen.