aufseilen,
V.
›etw. (auch: Personen) aufpacken, zusammenpacken, mitnehmen‹; ütr.: ›jm. etw. zuteilen; jm. etw. aufbürden, aufladen; jm. etw. (Unangenehmes) zuschreiben, vorwerfen‹.
Bedeutungsverwandte
(zur Ütr.):  25,  2, ,  3, , (s. v.  2); vgl. aufbürden.
Syntagmen:
got, der kirche etw. a.

Belegblock:

Kochendörffer, Tilo v. Kulm (
preuß.
,
1331
):
bi wilen man uf seilt | Und daz werk dem sone teilt.
Di sichen si [apostel] ouch heilen, | Waz man der uf geseilen | Én mac, ei welch ein wunder!
Karsten, Md. Paraphr. Hiob (
omd.
,
1338
):
Got ieclichem waz uf seilet.
Wan Job gerte sich nicht czyren | Noch mit Gote disputiren | [...] | Als der mensch dem menschen glich, | Als im Helyu uf seylet | Und in ungerecht hy teylet.
Schöpper (
Dortm.
1550
):
Exprobare Verweissen auffheben auffruͤcken auffrupffen fur die naaß werffen auffträchen auffsatteln auffseylen.