aufscherren,
V., unr. abl.;
zu
mhd.
schërren
›scharren‹
().
›etw. (z. B. Laub) wegscharren, (Erde) aufscharren‹.

Belegblock:

Tiemann, E. v. Nassau-S. Kgn. Sibille
135, 333
(
rhfrk.
,
um 1435
):
Als der konnig das gesach / da det er das laub vnd erde vffscherren.