Kehrein, Kath. Gesangb.
(
Köln
1582
):
Daß man wirt hoͤren seinen [Got] klang | Vom auffgang bis zuͦm nidergang.
die do gelegin sint kegin dem ufgange der sunnen unde nidirgange, kegin dem mittage unde der glich.
Asia / vnd gehet von Auffgang der Sonnen biß gegen Mittag.
Mayer, Folz. Meisterl.
(
nobd.
,
um 1480
):
vom aufgang der sonne zum nidergang ist mein nam groß.
wind, der wehet die federn von der erden auf, er kome von aufgang oder nidergang.
Schlosser, H. v. Sachsenh.
171
(
schwäb.
,
1453
):
hin gen Orient | Das ist des sunnen uffgang.
Diehl, Dreytw. Essl. Chron.
(
schwäb.
,
1551
):
die ein partty von auffgang herzogenn, die ander partey von dem nidergang.
Buijssen, Dur. Rat.
8, 11
(
moobd.
,
1384
):
daz sand Peter der erst also mess hab gesprochen in den tailn der werlt gegen aufgang der sun.
der nidergang werd undertruckt werden, der aufgang muß wider herschen.
Wo man dann gleich gegen dem Aufgang von dannen rast / khumbt man zu dem vrsprung des gar nambhafften fluß Tanais.