1
aspe,espe,
die
;-/-n
;aspel
.1.
›Espe, Zitterpappel, Populus tremula L.‹.Zur Sache:
Marzell
.3, 979
Wortbildungen
(verdeutlichend): espenbaum
esperbaum.
Belegblock:
Die
[geschlagenen]
Espen, will mein Kethe selbs furen [›aus dem Wald transportieren lassen‹]
. Denn sie müs ein scheunlin bawen. facule sunt ligna arida, que vulgariter appellantur aspen.
Die mynne mir daz hertz uff huͤb, | Daz ez von senender luͤste | Fur schockent in der bruste | Und wagend sam ein aspe.
Oder ziecht ein einglegte rebe | Auf ilmen, aspen, das sie klebe.
ist es denen von Vilingen nicht untersagt, vnschädlich holtz als hagbuͦchen, buchen, aspen vnd derglichen zenemmen zuͦ ir züne, herdstetten.
Aspel / aspen / aͤspin / espenbaum / Lybischer Poppelbaum / zitter Poppelbaum / poppel weiden.
Boner, a. a. O.
131, 13
; Rechn. Kronstadt
1, 549, 38
; Voc. Teut.-Lat.
b vijr
; Voc. inc. teut.
b iiijv
; 2.
›Schwarzpappel, Populus nigra L.‹.Zur Sache:
Marzell
.3, 977
Bedeutungsverwandte:
.Wortbildungen:
aspenbaum
Belegblock:
Aspenbaum / peuplier noir.