aper,
1
aber,
äber,
Adj.;
zur Etymologie
Öst. Wb.
1, 266
.
›schneefrei‹.
Obd.

Belegblock:

Dierauer, Chron. Zürich (
halem.
,
15. Jh.
):
kam der foͤnn und regen und treib den schnew ganz wider ab, und ward obenus âber.
Turmair (
moobd.
,
1522
/
33
):
Im früeling, alsbald es ain wenig äber war.
Siegel u. a., Salzb. Taid. (
smoobd.
,
1497
):
bis das die albm äpper wirdt.