anspreche,
die
;
-/-Ø.
›Anspruch auf etw., Forderung von etw.‹;
vgl.  78,  2.

Belegblock:

Ermisch, Freib. Stadtr. (
osächs.
, Hs. 
v. 1325
):
Daz ein man vil tritet in di benke unde machet anspreche eines guten mannes erbe [...] von iare zu iare [...], daz ist nicht der stat recht.