2
ankleiben,›etw. festkleben‹; speziell: ›einen Anschlag, Aushang machen‹;
jm. einen namen a.
›jm. einen Namen geben‹.Belegblock:
swer iht bekennet in gote und im deheinen namen anekleibet, daz enist got niht.
hat man ainen prief bei s. Anna an dem tor, mit pappen anklaibet, gefunden.
dann die fúchti die dar under ist, litt nit das es sich anklaib.