anderstund,
Adv.;
zu
mhd.
anderstunt
().
›zum zweiten Male‹;
vgl.
2
 1.
Bedeutungsverwandte:
vgl.  1,  1,  1,  1.

Belegblock:

Pfeiffer, K. v. Megenberg. B. d. Nat. (
oobd.
,
1349
/
50
):
sô verslindent si [visch] denn daz ungedäut ezzen anderstund.
McClean, Havich
850
(
moobd.
, Hs.
15. Jh.
):
wer kristenleich getauft wïrt, | dy tauf in ander stünd gepïrt.