abschweif,
der
;
vgl.
abschweifen
 1 im
Dwb, Neub.
1, 892
.
›Abwendung, Weggang von etw./jm.‹;

Belegblock:

Fischer, Folz. Reimp.
32, 167
(
Nürnb.
um 1585
/
6
):
Mit dem wolt sie die frech gesegen | Und von ir nemen den absweiff.