abglitzen,
V.
›scheinen, glänzen‹;
zu  1.

Belegblock:

Klett, J. v. Soest
11, 1065
(Hs. ˹
wmd.
,
1470
/
80
˺):
dy erste lyb auch durch yr hytz | weent, das dy lyb altzyt ab glitz, | und dunckt ym syn tzu aller frist, | das dan in warheit nit eyn ist, | als off men eyn pfennung ront | in eynen bron wurff off den gront, | schynt er vil grosser, dan er ist.