abergunst,
die
.
›Neid, Mißgunst‹; mit pejorativem
aber-
;
zu
1
 2.

Belegblock:

Kurz, Waldis. Esopus (
Frankf.
1557
):
Da findt sich so viel hertzeleidt, | Vnordnung, vngeschicklichkeit, | Des widerwillens vnd des zancks, | Viel abergunst vnd des vndancks, | Viel laster, schandt vnd grosse suͤnd.