abends,
Adv.
›abends, am Abend‹; aus
des abends;
zu
abend
1.
Syntagmen:
Oft mit Präp. zu adverbialer Wortgruppe verbunden.

Belegblock:

Hübner, Buch Daniel (
omd.
, Hs.
14.
/
A. 15. Jh.
):
Abendis uf den gazzen.
Skála, Egerer Urgichtenb.
49, 1
(
nwböhm.
,
1569
):
Zu Abents Zwuschen funf vnd Sechs vhr.
Barack, Zim. Chron. (
schwäb.
,
M. 16. Jh.
):
gegen aubents.