abbet(e),
der / die
.
›Abbitte‹.
Wohl oobd.

Belegblock:

Reithmeier, B. v. Chiemsee (
München
1528
):
Wann dieselb pen erstatt ist an des übeltaeters leib [...] oder mit seinem abpet oder durch annderr lewt fürpet.
Bischoff u. a., Steir. u. kärnt. Taid. (
smoobd.
,
16. Jh.
):
der soll neben getaner abbet umb ainen ducaten gestraft [...] werden.