taufgötte,
der
.1.
›Taufpate bzw. -patin‹; zu
taufe
1; 2, götte
1.Bedeutungsverwandte:
vgl. dote
Belegblock:
Geier, Stadtr. Überl.
507, 26
(nalem.
, 1587
): Zum andern soll hinfüro niemands mer zuͦ dem sacrament deß hailigen taufs nit mer dann ain oder zwen taufgötti und ain taufgotten nemmen und erbitten.
Schwäb. Wb.
2, 110
.2.
›Patenkind‹; zu
taufe
1, götte
3.Belegblock:
Dict. Germ.-Gall.-Lat.
522
: tauffgoͤte / Das Maͤgdlein so gehoben wirdt.