3
stal,der
;zu
mhd.
stëlen
›stehlen‹
(Lexer,
).2, 1173
›Diebstahl‹;
zu
stelen
1.Belegblock:
Thiele, Minner. II,
32, 142
(Hs. ˹md.
/rhein.
, 1. V. 15. Jh.
˺): si sprach: ,ich hain gar onverscolt | dat man so sprichet doir das lant, | mer si stail und mort bekant.
Crecelius
2, 803
.