kodern,
V.
›Schleim auswerfen‹;
zu
koder
.
Bedeutungsverwandte:
auswerfen
 10,
husten
,
keichen
,
speien
.
Wortbildungen:
koderer
,
koderung
(dazu bdv.:
hust
).

Belegblock:

Bobertag, Schwänke
144, 23
(
Straßb.
1522
):
der guͦt alt man [...] fieng an zuͦhuͦsten vnd zuͦ kodern.
Bolte, Pauli. Schimpf u. Ernst
1, 142, 8
(
Straßb.
1522
):
da wolt die Junckfrau des alten Koderers nit me, und het er noch als vil Guͦtz gehebt.
Gagliardi, Dok. Waldmann
2, 452, 28
(
halem.
, zu
1530
):
7 hund [...] sind umhergangen chichen und kotteren.
Sudhoff, Paracelsus
1, 33, 6
(
um 1520
):
Das ist [...] groß husten mit auswerfen, vil koderns, etwan vil harnens.
Barack, Zim. Chron.
2, 251, 21
(
schwäb.
,
M. 16. Jh.
):
der [...] war aber so [...] keisterich in der prust, das er one underlassen hustet und köderet.
Schöpper
35b
;
Maaler
247r
.