2
gogel,die/der
;Gogel
(Dwb 4, 1, 5, 673
).›Scherz, Posse; Übermut, Geilheit‹.
Wortbildungen
gogeler
1
geiler
unkeuscher
Belegblock:
Voc. Teut.-Lat. k jr (
Nürnb.
1482
): Gailer od’ vnkeuscher. lasciuu od’ gogeler.
Niewöhner, Teichner
352, 69
(moobd.
, 1360
/70
): waz der vater paz derchant | in einem graben rokch weit | denn dw suͤn, da wunder an leit | von reinischait, von maniger gogel.
Turmair
5, 73, 3
(moobd.
, 1522
/33
): Da vergelobet er got [...], wo er im sig gäb, so wölt er den gailen huerenpfaffen iren gögel, muetwillen und unkeusch vertreiben.
Schwäb. Wb.
3, 735
/7.