glander,
der / das
 (?); zu
1
glander
›Glanz‹ (
Dwb
4, 1, 4, 7594
).
›Glanz, Leuchten‹.
Bedeutungsverwandte:
vgl.
glanz
(
der
) 1.

Belegblock:

Pyritz, Minneburg
1687
(
nobd.
, Hs.
um 1400
):
ey glantzer engels glander | Und auch engelischer galander, | Mach dinen dıͤner wyser!
Ebd.
3461
:
Daz nu der mynnen glander | Glich tet dem galander!
Schwäb. Wb.
3, 666
.