conclusion,
die
;lat. Flexion;
aus
lat.
conclūsio
›Einschließung‹
(Georges
).1, 1405
1.
›rechtlicher Beschluß‹; zu
concludieren
1.Bedeutungsverwandte:
beschlus
Wortbildungen:
conclusionschrift
Belegblock:
Laufs, Reichskammergo.
110, 2
(Mainz
1555
): sollen die procuratores [...] in litis contestationibus et conclusionibus sich der wort, die hieunden im dritten theil vom proceß gemelt, gebrauchen.
Köbler, Ref. Wormbs
44, 7
(Worms
1499
): so soͤllen [...] die richter in der sach beschliessen, Doch mit vorbehaltung solich Conclusion vnnd Beschlus nachmals vffzuloͤsen.
Ders., Ref. Franckenfort
30, 11
(Mainz
1509
): Es moͤgen auch solche brieff dar nach vnnd vor Conclusion / das ist vor beschluß der sachen jngelegt werden.
Rot
297
; Rwb
7, 1244
.2.
›Schlußrede‹; zu
concludieren
1.Belegblock:
Wackernell, Adt. Passionssp. Br. III, vor
4598
(tir.
, 1551
): Nach dem die Conclusion: | Höret, ir herren all gemain!