burgdiet,
die
;
Grundwort zu
mhd.
diet
›Volk, Leute‹
(
Lexer
1, 430
).
›Besatzung einer Burg, Burgvolk‹;
zu
burg
,
1
diet
 2.

Belegblock:

Strehlke, Nic. Jerosch. Chron.
24212
(
preuß.
,
um 1330
/
40
):
Dô quam geloufin ouch zuhant | dî burcdît zů mit irre wer.
Ebd.
27013
:
So lange daz getribben wart, | unz darûffe di burcdit | sich zu erwern trůwete nit.