bispeln,
V.;
wohl zu
mhd.
wispeln
›zischen, pfeifen‹
(Lexer
) mit Wechsel von 3, 945
w
zu b
(Frnhd. Gr.
).1993, 86
›leise sprechen, flüstern, säuseln‹.
Belegblock:
Luther, WA
10, 1, 1, 372, 13
(Wittenb.
1522
): der geyst bispelt, odder redet, odder singt.
Dietz, Wb. Luther
1, 308
; Schwäb. Wb.
6, 1657
.