beelzebubisch,
Adj.
›vom Teufel geschickt, dem Teufel gehorchend‹; im Beleg als Schimpfwort gebraucht.
Belegblock:
Spillmann, Wortsch. Müntzer.
1971, 114
(1521
): dyselbigenn beltzebuppischen knechte bringen eyn stucke auß der heiligen schrifft zcu margke.