aussporen,
V.;
zu
mhd.
spor
›Spur‹
(
Lexer
2, 1106
).
›etw. (Wild) aufspüren‹;
vgl.
ausspüren
.
Bedeutungsverwandte:
ausgehen
 12; vgl.
aufstäuben
 2,
auftreiben
 7.
Syntagmen:
das gewild / tier a.

Belegblock:

Schweiz. Id.
10, 460
(a.
1654
).