ausmagern,
ausmägern,
V.
›etw./jn. auszehren, schwächen; jn. aushungern‹; als part. Adj.
ausgemagert
›dünn, dürr‹.Bedeutungsverwandte:
vgl. absiechen
aushungern
ausmergeln
dün
Syntagmen:
den weinberg a.
Belegblock:
Fischer, Folz. Reimp.
34, 86
(Nürnb.
um 1520
): [ein furst von orient] wirdt sie auff all ort belegern | Und vil des volcks darin außmegern.
Dasypodius
376r
(Straßb.
1536
): außge Maͤgert / dünn. Obesus, a, um.
Maaler
41r
; Schwäb. Wb.
6, 1562
(a. 1690
).