amorschaft,
die
.›Liebe‹; metonymisch: ›Liebesverhältnis, Liebschaft‹; die beiden Bedeutungen sind nicht immer sinnvoll trennbar.
Kennwort U. Füetrers.
Belegblock:
Nyholm, Füetrer. Gralepen
1952, 2a
(moobd.
, 1473
/8
): gross amorschafft er spǔrte: | der ritter dick mit armen ward umbfangen.
Spiller, Füetrer. Bay. Chron.
165, 3
(moobd.
, 1478
/81
): In dem sprach er der rainen frawen nach freuntlicher amorschaft.
Munz, Füetrer. Persibein
57, 4
(moobd.
, 1478
/84
): der mynne fackel prannde, | da von ir hercz in amorschafft erst new | ward von mynniclichem vmbefahen.
Ebd.
87, 2
: Ain mynne kus versigelt | dy amorschafft zue stund.
Nyholm, a. a. O.
146, 1a
–2a; Munz, a. a. O.
513, 5
; Panzer, Merlin Füetrers
30, 3
.