2
tucht,
die
;
zum etymologischen Zusammenhang s.
Lexer
2, 1563
(s. v.
tuht
›Andrang‹
),
Dwb
11, 1, 2, 1490
(s. v.
2
Tucht
).
›Krankheit, Anfechtung‹.

Belegblock:

Gille u. a., M. Beheim
165, 117
(
nobd.
,
2. H. 15. Jh.
):
o du hail macher, Jesu Crist, | [...] | so mach uns hail in diser frist | vor ymer wernder tuchte.