tagessen,
das
.
›tägliche Nahrung‹;
vgl.
tag
 4.

Belegblock:

Pfeiffer, K. v. Megenberg. B. d. Nat.
295, 29
(
oobd.
,
1349
/
50
):
siu [diu krot] lebt der erden, iedoch mit rehter mâz und wag, wan sô vil und si besliezen mag mit dem vordern füezel, daz ist ir tagezzen.
Schweiz. Id.
1, 546
.