stinz,
der
;zur etymologischen Einordnung s.
Dwb
(s. v. 10, 2, 2, 3172
stint
) und 3173 (s. v. 1
stinz
).ein Fisch.
Belegblock:
Schmitt, Ordo rerum
318, 16
(omd.
, 1466
): [G]ubius stincz. [...] plecz uel stincz [...] stincz vel stockvisch [...] plotze.
Voc. Teut.-Lat.
ff ijv
(Nürnb.
1482
): Stintz ein fisch. pubeus, gubeus.
Bremer, Voc. opt.
47072
(schwäb.
, 1441
): Gubius stincz.