prologus,
der
;lat. Flexion;
aus
lat.
prologus
, griech.
prólogos
›Vorrede, Prolog‹
(Georges
; 2, 1982
Schulz/Basler
).2, 683
›Vorrede, Prolog‹.
Bedeutungsverwandte:
vorrede
Belegblock:
Kurrelmeyer, Dt. Bibel
5, 6, 14
(Straßb.
1466
): Diser prologus der schrifte ist ein geharnischter anuanck aller búcher die wir gewandelt haben von hebreysch in latein.
Ebd.
9, 1, 1
: DEr prophet ieremias dem diser prologus wirt vor geschriben.
Fischer, Eunuchus d. Terenz
4, 14
(Ulm
1486
): allso wirt in diser Comedi das argument für ainen prologum zů noch aigentlicher erklerung beschriben.
Bihlmeyer, Seuse
3, 1
(alem.
, 14. Jh.
): Diz ist der prologus, daz ist dú vorred diss bůches.
Eckel, Fremdw. Murners.
1978, 58
.