praten,
V.;
zu
mnd.
proten, praten
›reden, schwatzen‹
(Schiller/Lübben
).3, 379
›(unmutig) reden, grollen‹.
Rib.
Bedeutungsverwandte:
vgl. grummen
grunzen
Belegblock:
Chron. Köln
2, 146, 13
(rib.
, 15. Jh.
): In dem selven jair [...] prattede der buschof Dederich op de stat Collen.
Preuss. Wb. (F)
2, 177
.