pot,
der
;–/-te
, auch -Ø
(+ Uml.);im 16. Jh. aus
mnd.
pot
, wie gleichbedeutend frz.
pot
wohl aus vorkelt. *pott
›Topf‹
(Pfeifer, Etym. Wb. d. Dt.
).1993, 1032
›Topf‹, auch Flüssigkeitsmaß.
Rib.
Bedeutungsverwandte:
vgl. 1
topf
Belegblock:
Follan, Ortolf. Arzneib.
122, 10
(rib.
, 1398
): so nym knobeloch eyn half punt, sut ez in eynen potte in eynen vyrteil waszers.
Meijboom, Pilgerf. träum. Mönch
1879
(rib.
, 1444
): Want, as Ysaias sait, | Id is groisse hovart ind overdait | As untgaen den tzymmerman streeft | Syne aechs ind sich erheeft | Ind den potmecher sijn pot | Wilt straiffen ind haven zo spot.
Frantzen u. a., Kölner Schwankb.
3, 107
(Köln
um 1490
): Eyn wol ghebrant pot waret alderlenghest; de wol reyne menghet, de mach wat reynes drincken.
Lau, Qu. Siegburg
116, 27
(rib.
, 1516
): De blai poet 9 alb.
Ebd.
116, 32
: Ein hundert schoinre Nurnberger poet vur 2 mr.
Schmid, Pilgerreisen.
1957, 407
; Rosenqvist, Frz. Einfluß.
1943, 434
.