porus,
der
;
lat. Flexion;
aus
spätlat.
porus
,
griech.
póros
›Weg, Durchgang, Öffnung‹
(
Pfeifer, Etym. Wb. d. Dt.
1993, 1028
;
Schulz/Basler
2, 996
).
›feine Hautöffnung, Pore‹.
Bedeutungsverwandte:
dunstloch
,
schweisloch
.

Belegblock:

Menge, Laufenb. Reg.
4054
(Hs. ˹
nalem.
,
um 1470
˺):
Darnach der [wind] von Septemtrion | Da wirt der lybe starke von | Vnd hilffet dem toͮwen vnd dem magen | Vnd beschlússet die poros höre ich sagen.
Voc. rerum
4r
(
Augsb.
v. 1474
):
Porus donstloch vel schweißloch.
Barke, Spr. d. Chymie.
1991, 312
.